دام سهام هلدینگ ها
دام سهام هلدینگ ها
تب 100 درجه ای خرید و فروش سهام و کسب درآمد از بورس در سال جهش تولید با اقتصاد کاملا منفی ، مردم و سرمایه گذاران حقیقی و حقوقی را کاملا درگیر خود کرده است.
ازجمله سهام هایی که وارد بورس شده است سهام شرکت های هلدینگ دولتی و شبه دولتی می باشد که از قضا با تبلیغات ملی مشتریان زیادی نیز پیدا کرده است.
این نوشتار نگاهی کوتاه به این پدیده در بازار پولی و مالی و سرمایه کشور دارد.
بیایید در وهله اول نگاهی کوتاه به مفهوم و ساختار هلدینگ ها بیاندازیم.
اصولا ما در دنیا فقط یک نوع شرکت هلدینگ داریم که تعریف و ساختار مشخصی دارد:
شرکتی که برای مدیریت یک خوشه صنعتی یاخدماتی فعالیت می کند. بطور خلاصه یعنی اینکه خود شرکت هولدینگ چیزی ندارد بلکه در قبال خدمات مدیریتی(مالی، توسعه بازار، سبد سهام و....) درصدی از منافع حاصل از شرکت های زیر مجموعه را کسب می کند(که این درصد در خوشبینانه ترین حالت حدود 7% است).
حال وضعیت ایران:
شرکت های به اصطلاح هولدینگ ایرانی تقریبا دارای اشکال زیر هستند:
- شرکت هایی با سهامداران(اعضاء هیئت مدیره مشترک)
- شرکت های یک خوشه صنعتی/خدماتی
- شرکتی که برای تکمیل زنجیر تامین یا خدمات خود اقدام به ایجاد شرکت های مختلفی نموده است که شکل مدیریتی آن شکل دو مدل فوق است.
با این تعاریف ساده می توان به این نتایج رسید:
- شرکت های هولدینگ(شرکت های مادر) اصولا خود نباید صاحب دارایی باشند.
- شرکت های به اصطلاح هولدینگ دولتی کلا هدفشان مدیریت دارایی شرکت های دولتی(که صاحبان اصلی آن مردم هستند) می باشد.
- بسیاری از شرکت های به اصطلاح هولدینگ قبلا شرکت های زیر مجموعه را را وارد بورس کرده اند(قبلا دارایی خود را عرضه کرده اند)
با این وصف باید دید سازمان های مسئول(سازمان بازرسی، بورس، انجمن حسابداران، سازمان حسابرسی و....) چه چیزی را بعنوان دارایی هولدینگ ها برای ورود به بورس تایید کرده اند؟
الله اعلم بالصواب
