چالش‌های دولتی در توسعه کارآفرینی
دولت یک حامی کلیدی در زیست‌بوم‌های توسعه‌یافته کارآفرینی است و در ایران نیز طی سال‌های گذشته با تغییر نگاه حاکمیتی به‌سوی نظام نوآوری و اقتصاد مقاومتی، حمایت از کسب‌وکارهای مولد و دانش‌محور یکی از اولویت‌های اجرایی در رونق اقتصاد پایدار در نظر گرفته شده است. با این حال دولت را می‌توان یک سازمان بزرگ با قوانین پیچیده به دلیل تنوع فعالیت‌ها و مخاطبان تعریف کرد که غالبا دارای دغدغه‌های زیرساختی و اهداف بلندمدت و پایدار است. در مقابل کسب‌وکارهای نوپا، پرشتاب و چابک با محدودیت‌های جدی در تامین منابع روبرو هستند و فرآیندهای دولتی را به‌عنوان یک چالش مطرح می‌کنند. در این گزارش دو نگاه متفاوت از دو سوی این رابطه را می‌خوانیم.
نیاز به آموزش کارآفرینی
خسرو سلجوقی، عضو هیئت عامل سازمان فناوری اطلاعات ایران که خود تجربه‌های موثری در زمینه کارآفرینی دارد به چالش‌های زیرساختی در موضوع آموزش اشاره می‌کند و معتقد است توسعه تفکر انتقادی و شناسایی چالش‌های پیرامونی در بخش آموزش‌وپرورش می‌تواند منجر به ارائه راهکارهای خلاقانه شود. او با اشاره آمارهای منتشر شده توسط دیده‌بان جهانی کارآفرینی (GEM) می‌گوید: تنها ۱ درصد از افراد جامعه کارآفرین هستند و جامعه موفق با شناسایی این افراد، ظرفیت‌های لازم را برای آن‌ها فراهم می‌کند. یک سری ابزارها مانند شتاب‌دهنده‌ها، سرمایه‌گذاران خطرپذیر، مراکز رشد و پارک‌های فناوری نیز برای حمایت از ارآفرینی باید توسعه پیدا کنند. عضو هیئت عامل سازمان فناوری اطلاعات ایران معتقد است، تسهیل فرآیندها و شناسایی محدودیت‌ها در توسعه کارآفرینی الزامی است و با توجه به نیاز جامعه مواردی مانند قوانین کار، تامین اجتماعی، شهرداری و سایر بخش‌ها باید مورد بازنگری قرار گیرند. او در مورد مشکلات اقتصادی و تامین سرمایه برای کارآفرینان می‌گوید: زمانی که بحث‌های مالی کارآفرینی مطرح می‌شود، تفکر غالب به‌سوی وام و سیستم بانکی است درحالی‌که می‌توان فرصت‌های قابل‌توجهی در روش‌های تامین مالی مانند فرابورس و سرمایه‌گذاران خطرپذیر ایجاد کرد.
